Tiende gedicht van Els Moors als Dichter des Vaderlands

Eind augustus verbleef Dichter des Vaderlands Els Moors in de Letterie in Oostende, samen met enkele aangespoelde schrijvers en haar opvolger Carl Norac. Haar verblijf resulteerde in een Gesamtkunstwerk, waarbij Noracs eerste indrukken van de badstad door de residerende schrijvers van tekst werden voorzien. Dit nieuwe Gedicht des Vaderlands ‘Vliegles’ maakt daar deel van uit.

Het volledige Gesamtkunstwerk, getiteld Aangespoelden, lees je hier terug!

 

Vliegles

 

dit is het geluid van de zee maar in deze stad klinkt

ter herinnering aan dat aanspoelen van de golven

altijd eerst het ronde zingen van de meeuwen

variërend tussen een radeloos piepen op

 

een onzichtbaar ritmisch slaande wind

tot het momentane opslokken of uitspuwen

van hoge onbestemde noten elk akkoord

halsstarrig weigerend dit onregelmatig

 

krassen van hoog naar laag aangezet

als een blaasbalg daarbij het gebalk

van de wind kopiërend heeft de intentie

de in zichzelf verzonken voorbijganger

 

bedachtzaam van nature te alarmeren

dan wel te informeren over het feit

dat hij zich aan de randen van een zich ver

uitstrekkend zeedomein bevindt

 

meeuwen zijn de witte wachters van dat

rijk zij paraderen oppermachtig en blootsvoets

aan grenzen die enkel zij beheersen

en controleren door op te vliegen

 

en neer te strijken in heldere onvervalste

kleuren en met een niet mis te verstane blik

zo zag ik op een ochtend een groep van

honderd meeuwen zitten op het strand

 

onbeweeglijk en in stilte juist daar waar de ochtendbleke

schuimkoppen van de golven zich voor korte tijd

gevaarlijk bruisend in elkaar probeerden te haken waarna

zij neerploften in het zand zodat de meeuwen

 

van waar ik zat bij al dat geweld al leken te zijn gestorven

nietszeggend standhoudend in die roerloze borst leken het wel

beelden pas toen een wandelaar kwam aangelopen begonnen ze

weer uit te vliegen op te zwermen enkele meters slechts

 

en gingen toen weer zitten nooit hoger

vliegend dan nodig en dit keer nauwelijks

een kreet slakend en zwijgend eensgezind

ik weet na dit korte zonnebaden zullen ze

 

net zo lief luidruchtig en met grote vleugelslagen in

een oogwenk naar verschillende delen van de wereld

zweven zonder werkelijk te bewegen ze zullen

zichzelf daarbij van grote hoogte hebben zien

 

vallen zonder zich te bezeren stortvloeden

zullen hen altijd maar heel even hebben

meegesleurd zie hoe een meeuw door

het slaan met zijn vleugels in de hoogste ijle

 

lucht kan blijven en zie hoe de bewegende

lucht boven elke zee de bollende zeilen vult

moeiteloos zwaarbeladen schepen duwt

iedereen met vleugels groot genoeg en goed

 

bevestigd zal dus op een dag

hebben geleerd hoe je weerstand

overwint hoe je de lucht verovert

en bedwingt en hoe je jezelf daarop

 

verheft

 


Met de steun van de Nationale Loterij en haar spelers.
Met dank aan het culturele samenwerkingsakkoord tussen de Vlaamse en Franstalige Gemeenschap.