Eenzaam

er lag een ijzeren zee tussen ons
ik spoelde van een overkant aan
op de barre kust vond ik u

golven wassen u schoon, baren u op
geven u vrij in al uw eenzaamheid

eenzaamheid hoort de schepper toe
buig ik daarom het hoofd en diep ik
gebeden op voor uw overgang

als je vergeten wordt, vraag ik me af
zo’n dood, zal het ons te beurt vallen
of erbarmen

uw laatste zucht
de deining die me bij u bracht

even raakte ik uw kust aan voor ik
de storm in liep die niets meer bracht
dan verlate verzen in de stilte die u naliet

Mustafa Kör