IK SCHRIJF JE IN

Om je in leven te houden, hier

in deze bevoorrechte regio van de taal,

heb ik de grenzen geopend.

Er stromen nu woorden in, zinnen

die ik nooit zelf kon verzinnen,

omdat ze verdwaald zijn uit jouw verhaal.

Ik merk nu pas hoe makkelijk het gaat.

Kijk, dit is je gezicht, hoe je huilt,

hoe je lacht, dit het hemd waarin je

in bed op me wacht, dit het gebit

dat in het schaaltje ligt en moet blijven

liggen, omdat het jou alleen past.

Alles wat ik uit plichtsgevoel schrapte,

wat ik voor onzuiver hield, komt nu binnen,

en het zijn kleine dingen, en het is poëzie.

Ik weet, je bent een vreemde

in deze bevoorrechte regio van de taal,

maar ik schrijf je in: je blijft voortaan.

Charles Ducal