Aangezien – Charles Ducal

AANGEZIEN

 

Aangezien het windstil was en het gordijn bewoog,

aangezien uit mijn slapende mond een andere stem

dan de mijne sprak, zo dwingend dat

ik wakker werd, en achter mijn ogen het water brak,

 

aangezien ik hem had zien lopen, buiten de tijd,

naar een huis dat niet meer bestond,

en ik achter het raam licht zag schijnen

en dat de deur voor hem open stond,

 

aangezien ik met hem oud ben geworden

en zijn afwezigheid mij iedere ochtend opnieuw

als een te grote trui

over het hoofd wordt getrokken,

 

aangezien hij moest doodgaan, en het niet mag,

geloof ik dat er een huis is

waar hij op me wacht.

 

 

 

Charles Ducal

 

Noot van de dichter: “‘hij’ ‘hem’ en ‘zijn’ (voornaamwoorden) in het gedicht kunnen zonder problemen vervangen worden door ‘zij’ en ‘haar’. Het blijft dan precies hetzelfde gedicht.”