Ochtend over Brussel
ik wandel tegen de stroom van alle arbeiders in
die uit de trein stappen
golf van gehaaste lichamen die de stad instromen
ik vertrek tegen de stroom van de bronnen van de Schelde in
ah wat een reis
de trein naar Bergen nemen
en dan de auto met Maarten Inghels
de Antwerpse dichter die tien dagen lang zal wandelen
van de bron naar zijn stad
we steken de grens over
ik vertrek tegen de stroom van de bronnen van de Schelde in
die zich van grenzen niets aantrekt
al honderd jaar waakt hij over
het gebeente van Verhaeren
Rimbaud de wandelaar is er ook voorbijgelopen
Hugo de grensspringer en zovele anderen
ah wat een reis de bron van de Schelde
stipje Gouy waar het water opborrelt
welke moederlijf voedt je?
Morgen geloof ik loop ik
naar de bronnen van mezelf
ik weet nog niet
in welke trein ik stap
op welk perron ik instap
overmorgen nog eens tegen de stroom in
loop ik naar de bron van het leven
van de vreugde van de tijd van de liefde
naar de bronnen van Europa ook
om Émile de Europese dichter te eren
het Europa van de wandelaars
van de trekkers van de herbronners
open voor wie van elders komt
Europa dat zijn korte adem voedt
aan de adem van de nieuwkomers
het sociale en insluitende Europa
dat op de kleinen steunt
Europa waar platteland
en valleien weer worden bevolkt
eens in het jaar wandelen we met ons allen
op zoek naar een bron
Europa ontwaakt vol gaten
ah wat zou ik graag naar die bron daar gaan
bron bron een druppel wijdt je in
bron van de donkere bodem maak onze talen weer nieuw
verfris voeten kelen
bevloei woorden overspoel lichamen
leg de weg voor ons open

*

Laurence Vielle, Dichter des Vaderlands
Vertaald door het Vertalerscollectief van Passa Porta (2016)