Documentairemaker Dominique Henry trok samen met Dichter des Vaderlands Els Moors langs het kanaal Charleroi-Brussel en dat van Willebroek. Die tocht ondernam hij geïnspireerd door het idee van Els’ en Laurence Vielles Ronde van België. Dit zevende gedicht des Vaderlands vloeide voort uit de tocht langs de Belgische kanalen en kan beschouwd worden als een soort teaser van de documentaire.

Het metalen oppervlak van het loodgrijze water

dansend, kloppend, zwaar als een stervend dier.

De werkelijkheid die opdoemt als een vingerwijzing

onheilspellend als een boot door dichte mist.

Langzaam begint het me te dagen, wat me doet

huiveren, is de gedachte aan een geest die net als de mijne

tot alles in staat is, die het totaal van de toekomst

en het totaal van het verleden bezit* net als

de naar binnen gekeerde blik van zij die het water

volgen. Terwijl heldere vogels als ruiters op de wind

het verborgen licht tegemoet vliegen, beschutting zoekend

onder een brug, zonder daarbij de stroom van de tijd of de tijd van de

stroom te onderbreken, blijft elke oever, voor een eenzaam

zoekende blik, twijfelen tussen voor- en achterkant,

uitzicht of einder, dag of nacht, waken of droom,

ver of dichtbij, tot het door midden gesneden landschap

ten slotte onbeweeglijk oogt: een masker, zwaar als de gesloten deur

van een gevangenis, dat blijk geeft van een verborgen kennis, van een

geduldig afwachten, van een onbenaderbare stilte,**

een losgezongen traagheid van de dingen, of een herinnering.

Een zinkend schip dat zich niet langer thuis laat

brengen, ook deze plek was ooit van duisternis vervuld.***

*  Heart of Darkness p. 36: ‘It would come slowly to me.They howled and leaped and spun and made horrid faces: but what thrilled you was just the thought of their humanity-like yours- the thought of your remote kinshipwith this wild and passionate uproar. (…) the mind of man is capable of anything- because everything is in it, all the past as well as all the future.’

**  Heart of Darkness p. 56: ‘The woods were unmoved like a mask- heavy like the closed door of a prison- they looked with their air of  hidden knowledge, of patient expectation, of unapproachable silence.’

*** Heart of Darkness p. 5 : ‘And this also has been one of the dark places of the earth.’

Met dank aan de Nationale Loterij en haar Spelers.
Met de steun van het Cultureel Samenwerkingsakkoord tussen de Vlaamse en Franse Gemeenschap.