“Ja! Laat ons eindelijk splitsen” – ELs Moors geïnspireerd door verkiezingen

Els Moors schrijft een gelegenheidsgedicht na de verkiezingen van vorige zondag, de tegengestelde resultaten in noord en zuid en de discussie over confederalisme: “Splitsingsoverwinning”.

 

Splitsingsoverwinning

Ja! laat ons
eindelijk splitsen

 

De goeien van de slechten
het water van de kraan

 

De koning van zijn knechten
De politiekers van hun waan

 

Ja! laat ons
eindelijk splitsen

 

Het kapitaal van de communisten
de pensioenen van het onderwijs

 

En wie morgen arm geboren wordt
die splitsen we nu al van de zeis

 

Ja! laat ons
eindelijk splitsen

 

De wachtenden van hun lijsten
de vrekkigen van hun geld

 

En wie aan ’t eind wat overhoudt
die heeft verkeerd geteld

 

Ja! laat ons
eindelijk splitsen

 

De vrouw van haar verkrachting
de vreemde van zijn alfabet

 

Het klimaat van zijn verachting
voor onze aardse pret

 

Ja! laat ons
eindelijk splitsen

 

De tijden van hun tranen
de moeder van haar kind

 

De aarde van zijn dorre korsten
en alle mensen van ’t geweld

 

Meer via VRT

Met dank aan de Nationale Loterij en haar Spelers
Met de steun van het Cultureel Samenwerkingsakkoord tussen de Franstalige en de Vlaamse Gemeenschap

Ondertussen heeft dit gedicht een spontane vertaling gekregen! Patrick Vanhoucke was onder de indruk van de ironie en het ritme van ‘Splitsingsoverwinning’ en was wel benieuwd naar een Spaanse vertaling ervan… Zelf studeert hij al vier jaar Spaans via Volwassenenonderwijs en als liefhebber van het taalspel ging hij met Els’ gedicht aan de gang.

“Toegegeven: het was verre van gemakkelijk. Maar poëzie vertalen is waarschijnlijk dan ook het moeilijkste wat er is. Ik heb geprobeerd om het rijm en het ritme van het origineel zo veel als mogelijk te bewaren. Voor een enkel vers en voor het finetunen van de vertaling kreeg ik de hulp van Cristina Pachón, een Spaanse vrouw die Nederlands leert en met wie ik al een paar jaar Spaans oefen (en zij met mij Nederlands).”

Ontdek hier ‘Triunfo de separación’, door Patrick Vanhoucke.