• Nieuws

Engelse vertaling derde Gedicht des Vaderlands van Mustafa Kör

Cold Feet

 

Farewell

This is a sad goodbye

After all, a traveller needs to be on the road

Safe and sound

To and from

Loved ones

A buzzing city

 

Fare. Well.

Onwards. Whereto?

This is no journey, at least not for my kind

Spastic, idiot, senile

 

You take the hurdles as they come

What about your cold feet? And unwillingness?

 

The daily pilgrimage by rail or road

Rampant arbitrariness where gentlemen don’ t get up

but kneel down orderly

 

The anguish of day-trippers

The journey of the blind and lame

 

I will no longer fear anything

if everyone becomes disgruntled with how we treat

the needy and the stagnation in waiting rooms and stations

 

Agile or limping

Why depart if we’re going to get stranded anyway?

Stranded. Beached. Silting up

We can do it all in the ankle-deep

We want the sea

 

Vertaling door: Astrid Alben

Het derde gedicht van Mustafa Kör

Drempelvrees

 

Vaarwel
Dit is een betreurd afscheid
Een reiziger dient nu eenmaal onderweg te zijn
Veilig en wel
Van en naar
Geliefden
Een gonzende stad

 

Vaar. Wel
Welvaren. Waarheen?
Dit is geen reis, toch niet voor mijn soort
Spast, mongool, seniel

 

Horden neem je als ze zich aandienen
Wat met drempels? En onwil?

 

De dagelijkse queeste op rails en asfalt
Tierende willekeur waar heren niet opstaan
maar keurig voor knielen

 

De lijdensweg van de dagtoerist
De reisweg der lammen en blinden

 

Vrezen zal ik niets meer
als het ieders ergernis wordt hoe we omgaan met
hulpbehoevenden en de stilstand in wachtzalen en stations

 

Mobiel of kreupel
Waarom nog vertrekken als we toch gaan stranden?
Stranden. Vastlopen. Dichtslibben
Kan je allemaal in het enkeldiepe
Wij willen zee

 

Mustafa Kör

Het tweede gedicht van Mustafa Kör

Bladval

 

Bij dit voortijdige afscheid
speelt alles naast de maat
kraaiende hanen, kinderkoren, mijn hartslag

 

Je had een raam
dat uitkeek over de daken
en velden van een Vlaams dorp
op heldere dagen de pieken van de hoofdstad

 

Je wilde bestaan
Hing je overjas in een ver oord
waarvan niemand had gehoord

 

Wat zou het dan
dat er vrede heerst
of de oogst goed is

 

Herinneringen aan
alles draagt er het parfum van
iets bloemigs met de herfst erin

 

De straatkatten
het meisje van tegenover
iedereen kent je naam
en geschiedenis van schreeuw tot zucht
je bent hier
broer, vriend, buur, kind van allen

 

Als bladval in mei
daalt je geur over dorp en veld
voortijdig

 

Mustafa Kör

Aftermovie aanstelling Mustafa Kör als Dichter des Vaderlands

Op woensdag 23 maart 2022 werd Mustafa Kör onze nieuwe Dichter des Vaderlands. Hij neemt daarmee de fakkel over van Carl Norac voor de komende twee jaar. De aanstelling vond plaats in de Plantentuin van Meise. Via deze video kunt u mee nagenieten van deze prachtige dag!

Het eerste gedicht van Mustafa Kör

tot u

 

hef uw hoofd uit dit donkere uur

dra zal ons pad vrij en onze tred weer licht zijn

onderwijl doen we oorden aan waar uit monden

gespaarde broden ons sterken

 

nu zullen we elkaar

woorden geven en ze niet hebben

levende lenige woorden waar we

verluchte verlichte gedachten waar je

krom van gaat zitten om nog rechter

nog barokker dichtend te openen de harten

de kamers en grenzen waarin we mijmeren tot

de sterveling zichzelf ontbindt en nader tot u

komende zich een gewassen stem aanmeet

 

hef uw hoofd

van tel zijn kronen noch volgers

we zijn al aarde waarnaar we afreizen

dit nieuwe leven zullen we ook weten te

domesticeren we zijn immers lankmoedige

boeren die voor na voor elkaar oogsten

 

Mustafa Kör

 

 

Terugblik Poëtische haltes / Escales poétiques

Carl Norac is bijna twee jaar Dichter des Vaderlands! Om dat te vieren nam hij het roer van een woonboot en voer hij met dichters uit alle uithoeken van België ‘s lands waterwegen af. Samen namen de dichters de tijd om op het ritme van de stroom te schrijven en bij elke tussenstop hun haven met poëzie te overspoelen.

De rondvaart vond plaats van 2 tot 16 september 2021 tussen Namen, Brussel en Gent aan boord van het Naamse binnenvaartschip Formigny. De volgende dichters waren te gast: Astrid Haerens, Amina Belôrf, Yves Namur, Laurence Vielle, Jan Ducheyne, Aurélien Dony, Lisette Lombé, Paul Bogaert en Jessy James Lafleur. Deze film vormt een poëtisch verslag van de rondvaart.

Poëtische haltes / Escales poétiques is een project van la Maison de la poésie et de la Langue Française de Namur, les Midis de la Poésie de Bruxelles, VONK & Zonen, Poëziecentrum, La Maison de la poésie d’Amay, Passa Porta, maelstrÖm fiEstival en Caranusca, met steun van het Cultureel Samenwerkingsakkoord tussen de Franse en de Vlaamse Gemeenschap en van la Fondation Jan Michalski pour l’écriture et la littérature.

Voorjaar 2020

Eerste woorden van Carl Norac als Dichter des Vaderlands

Toespraak van 29 januari 2020 voor Poète National / Dichter des Vaderlands

Allereerst wil ik beginnen met een paar woorden in het Nederlands, een taal die ik grondiger aan het leren ben. Ik begrijp Nederlands, maar spreek het slecht. Dichter des Vaderlands zijn wordt een intense reis door België zoals het is, zoals we het in verlangen is. Het wordt voor mij ook een boeiende reis door een taal. Mijn liefde voor Vlaanderen, die ik altijd heb gevoeld, mijn verlangen naar uitwisselingen, naar reizen in het hart van woorden, daar zal ik steeds meer over kunnen spreken. Dat zijn mijn uitdagingen voor de komende twee jaar.

“Vind u dat geen raar idee, die Dichter des Vaderlands?”, wordt me weleens gevraagd. Loopt hij rond met een bloemenkrans op zijn hoofd? Is hij een vertrouweling van de machtskringen of lid van een of ander geheim spiritueel genootschap? Ik antwoord dan dat niet die titel belangrijk is, maar wat je kan hopen ermee te bereiken, met overtuiging en nederigheid. Ik ben onder de indruk van wat Charles Ducal, Laurence Vielle, Els Moors hebben geschreven en gedaan, alsook van alle partners, die ik uit het diepst van mijn hart bedank en die ervoor zorgen dat dit project nu een realiteit in actie is, poëzie in actie.

Read More

De laatste woorden van Els Moors als Dichter des Vaderlands

De beroemde regels ‘Stop! Laat ons wenen, denkend aan een geliefde, en een kampplaats, Bij de kromme zandduinen tussen Dakhul en Hawmal’ zijn van de Arabische dichter en prins Imrou oul Qaïs. Imrou oul Qaïs stierf in 540 na Christus en zijn korte prinsenleven lang laveerde hij tussen dichterschap en politiek. Maar ook als Arabische dichters niet als prins in de woestijn waren geboren, genoten ze aanzien en werden ze geconsulteerd als de koning advies kon gebruiken. Hun reputatie kwam van het eindeloze reciteren aan kampvuren ‘s avonds. Van oudsher beschouwde men de poëzie als het archief van de zeden, de gewoonten, de taal en de geschiedenis van de gemeenschap *1. Het tweejaarlijkse ambt van Dichter des Vaderlands vereist natuurlijk niet dat de dichter advies gaat geven aan koning en politici. In een land waarin communautaire crisis na communautaire crisis nu al decennialang wordt uitgelokt, om andere wantoestanden toe te dekken, heeft een Dichter des Vaderlands in tegenstelling tot politici, geen seconde te verliezen.

Geheel volgens de regels van de poëtische kunst is het project Dichter des Vaderlands net ontstaan uit de wens van enkele literatuurhuizen om zonder onderscheid te verbinden, wat geld en de lust naar macht, nu juist proberen te scheiden. Na de aanslagen in Zaventem en Maalbeek ontwaakte iedereen in Brussel maar ook in België en Europa en ja, bij uitbreiding de hele wereld, een moment lang sprakeloos en statenloos. Er diende een vuist te worden gemaakt naar alle verdeel en heers-technieken omdat ze de op grote schaal georganiseerde diefstal die we bij gebrek aan beter kapitalisme en beschaving noemen, blijven legitimeren. Er dienden muren te worden afgebroken en woorden van troost en liefde te worden gevonden, woorden die iedereen kon begrijpen. Kalimafiesta, het eerste festival van de Arabische poëzie te gast in Brussel, gaat verder met het afbreken van de muren tussen de gemeenschappen, en ze onderbouwt met vereende krachten de nieuwe wereld waarin we elke dag ontwaken, met nieuwe gedichten. Kalimafiesta trekt in naam van Dichter des Vaderlands, nu ook met de steun van vele Brusselse partners, voorbij de muren van alle afzonderlijke instituten, de straat op. Poëzie komt altijd weerloos en met lege handen, maar wiens welwillend oor ze heeft gevonden, die sterkt ze tot het einde der tijden. De poëzie zal het eeuwige, dat in elk van ons op woorden wacht, verwelkomen en waar ook ter wereld, in welke taal dan ook, laten thuiskomen.

*1: p.19 De vorsten van het woord. Teksten over Dichterschap en poëzie uit Oosterse tradities.Studies en vertalingen. Onder redactie van W.L.Idema Bijdrage van G.J.H. Van Gelder ‘Nomadische heroïek en steedse retoriek: kunst en kunstmatigheid in de Arabische poëzie.’

 

Met dank aan de Nationale Loterij en haar Spelers
Met de steun van het Cultureel Samenwerkingsakkoord tussen de Franse en De Vlaamse Gemeenschap.

Aanstelling nieuwe Dichter des Vaderlands Carl Norac

Aan de vooravond van Poëzieweek, op woensdag 29 januari 2020, zal Els Moors de fakkel van Dichter des Vaderlands doorgeven aan de Franstalige Carl Norac. Tijdens een officieel persmoment spreekt Els haar laatste woorden als Dichter des Vaderlands uit en zal de sinds kort in Oostende residerende Norac aangesteld worden als Dichter des Vaderlands voor 2020-2021!

 

Lees hier het volledige portret dat Dirk Leman schreef in De Morgen van maandag 29 juli 2019.

 

Met dank aan de Nationale Loterij en haar spelers.