Brosse herinneringen.
Open ramen.
Koele wind op ons voorhoofd.
Een tel stilte
vlak voor het applaus.
Klokslag acht uur.
Steun die de zorgverleners in de vlucht hoort te bereiken
maar omgekeerde baan van het helium.
Ballon van de hoop die leegloopt als de besmettingen pieken,
die op zijn zij valt
naast een haag
van oneer.
VRAAG ME op wie ik volgende keer ga stemmen, voor wie ik het winnende lot voor de toekomst van mijn kinderen in de stembus zal schuiven
en u zult het woord VERTROUWEN begrijpen.
VRAAG ME pardon pour het slappe links, pardon voor het vampirische rechts, pardon voor de bulkbuik van het centrum, een welgemeend pardon
en u zult het woord MOED begrijpen.
VRAAG ME hoeveel leugens, hoeveel larie, hoeveel druppeltjes sperma of gekke beloften ik sinds mijn pubertijd heb moeten slikken
en u zult het woord DOMINANTIE begrijpen.
Read More›
Onder een voetbalshirt
Als een harpoen
geplant pal op de plek van het kwetsbaarste vlees
van een dier dat zich veilig achtte voor de vraatzucht van de mens,
zo begonnen over
mijn brave dagen
beelden te stromen van kinderen,
een stuk jonger dan mijn jongste dochter.
Probeerde het te ontwijken met trillende bovenkaak
en met andersom trillende onderkaak.
Probeerde het te ontwijken brandhaarden puin lijkbaren as gezichten stof uit de lucht gedropt voedsel bommen offensieven overlevingsreflexen paniek bloedstromen doden tellingen duizeling gijzelaars geesten de cijfers staven de aanvallen staven de namen voornamen gezinnen massagraven geïmproviseerde ziekenhuizen grenzen huid van chagrijn dansen vallen grond tranen zeven oktober gezamenlijk bankroet soldaten plundering selfies speelgoed lingerie juwelen versperringen lichamen de schendingen staven het internationale doodzwijgen staven één been in plaats van twee één arm in plaats van twee één ouder in plaats van twee rijen witte lakentjes.
Probeerde het,
ergens tussen goed en slecht geweten.
Probeerde het te ontwijken
maar wat een echec,
maar wat een rampspoed,
van het netvlies gleed alles naar het gevoelige merg.
Een kind,
ik herhaal,
een stuk jonger dan mijn jongste dochter,
deelt zijn portie eten met een hond.
Delen van ontbering.
Een ander,
plat op de buik in het slijk,
drinkt water uit een plas.
Dorst naar gerechtigheid.
Een ander zegt: ‘Je vader is een martelaar’
Wezenloos weeskind.
Krabbenscharenhandjes.
Open sluitspieren.
Onder een voetbalshirt
zoekt een schreeuw naar zijn stem.
–
Traduction : Katelijne de Vuyst
België
op je verscheurde dan weer met
grijnzende kasseien bezaaide wegen
begaf ik me, domweg als een bloedsomloop
vanonder je kleiaarde wilde ik schatten delven
ik wist niet waar ze te halen en voer naar zee
hees er de zeilen en ging eenzame kimmen tegemoet
de roemruchte stok van voorvaderen, die uit een bezongen
boom was verkregen, wees me de weg wanneer ik dwaalde
terwijl ik koortsig tot u wilde komen, sprak hij tegen me
voorwerelds was zijn taal
een siddering die uit de buik van de aarde opsteeg
trok door ons heen toen we beiden inzagen dat
het er niet toe deed of we elkaars talen spraken
en eens dat besef er was, kwam het verlossende afscheid
van hen die niet slechts hebben liefgehad met hun ogen
Mustafa Kör
Bibliofiel
Het zijn beloftes waar je naar reikt
hoog en droog als gonzende bijenkorven
Een blik was genoeg om meer te willen
voor het leven
Je meandert langs ruggen, plukt hier en
daar vruchten van voldragen schappen
Telkens je er eentje aanslaat, gloort het
in lichaam en geest
In de ban van meer licht jaag je sindsdien
van en naar je wingewest. De verhoopte buit
is bladgoud en inzicht
Onder dit gebinte liggen wereldwonderen
voor het grijpen als snoepgoed. Dat ervoer je
van in het prille begin. Langs moeders rokken
keek je op en je oerknal voltrok
Mustafa Kör
Eenzaam
er lag een ijzeren zee tussen ons
ik spoelde van een overkant aan
op de barre kust vond ik u
golven wassen u schoon, baren u op
geven u vrij in al uw eenzaamheid
eenzaamheid hoort de schepper toe
buig ik daarom het hoofd en diep ik
gebeden op voor uw overgang
als je vergeten wordt, vraag ik me af
zo’n dood, zal het ons te beurt vallen
of erbarmen
uw laatste zucht
de deining die me bij u bracht
even raakte ik uw kust aan voor ik
de storm in liep die niets meer bracht
dan verlate verzen in de stilte die u naliet
Mustafa Kör
Vaarwel
Dit is geen afscheid
Dat is voor zij die liefhebben
Met hun lichaam
Mustafa Kör
Grote kinderen
Je ontwaakt en je ziet een gescheurde wereld
Terstond groei je uit tot een groot mens
Die zijn tranen moet bedwingen voor ouders
Je wilt de aarde terug in slaap wiegen
Zeggen dat het allemaal goed komt
Zoals de posters aan je muren beloofden
Kind zijn was wachten en ondergaan
Maar nu krijg je de eerste keuze
In het uitpikken van een toekomst
Uit de ballenbak die ik je bracht
Opdat je nog even gewoon kind blijft
Uitvinder van de gulle lach
Mustafa Kör
jijbentmooizomooi och jij bent zo mooi je bent de mooi
ste je hebt ogen om in verloren te lopen zo schone oge
n heb ik nognooit ze schitteren prachtig en die lippen v
an je die zijn wonderlijkgevormde prachtig volroze glan
zende lippen werkelijk enig en omte kussen je handene
n je vingers god ze lijken met schilderspotlodengeteken
d sierlijk en rank als wingerds in de zon om eerbiedig vo
or tebuigen die lach van jou ontwapenend gulle lach die
zorgen wegneemten uitnodigt bij je te zijn naastje tekom
en staan genereus te wezen alsjij de lieve liefste zachtaa
rdige mooiemooie mens die ik altijd al lief had ik houvan
jou
Mustafa Kör
Grofgebekt
Ik ben een vreemd kind dat
aangespoeld uit alle windstreken
spreekt in het abc van de sjamaan
Grens noch vlag zijn mij vreemd
ik ken de uithoeken van Morgen en Avond
waar ik kom ontsluiten zich oren en ogen
Ik klap Sevillanas oreer spoken words
en zing liedjes die je wilt begrijpen
eens je er echt naar luistert
Maar mijn accent mi! là. si. da. non, bro
verzette het ان شاء الله maar zoveel bakens
als het raaskallende monden kon snoeren
Ach ik ben maar een vreemd kind
met een vreemde taal die ik moet gebaren en
seinen in rookpluimen om gehoord te worden
Mij was geleerd dat elke taal een mens is
en hoe meer talen je spreekt
des te meer mens je wordt
Mustafa Kör
