DE KUNST VAN DE BOOM
In memoriam de heer H. V.,
geboren in Waregem op 6 april 1941
en overleden in Kortrijk op 29 maart 2020
aan de gevolgen van het coronavirus COVID-19.
Alsof het gister was, zit ik weer rillend te zingen
in mijn flinterige hemd van zinnen, exact
als toen een pukkelprins nog puberde in mij,
behept met een te talrijk ik, nog niet doorkneed
in grillen en usances van de laatste snik.
Ik zat te dromen in je klas, begluurde door het raam
de olmen. Je sprak: ‘De kunst van de boom is het blad.’
Ik kon nog toveren: eens zou ik mij te voorschijn schrijven.
Al had de schemering de kamer nog niet ingepalmd,
je hield naast mij de lamp, wees mij de weg tot in
het diepste van mijn moedertaal opdat ik in haar
niet verdwalen zou. En hoezeer wees je mij steeds op
het magnifieke nutteloze dat je soms toch bij
moet lichten hoewel het ook vanzelf al straalt.
−Een halve eeuw later. Nog steeds moet ik mijzelf
tevoorschijn schrijven. Je ademloosheid doet mij
happen naar lucht. Er kwamen rovers in je aan.
Zij namen bezit van je taal en je bestaan,
in deze roofzuchtigste van alle lentes, waarin
voor jou geen blad meer groeit noch valt.
Luuk Gruwez
_____________________________
- V. was mijn eerste leraar Nederlands en hij heeft de poort van de literatuur, die voor mij al op een kier stond, als een van de eersten verder open geduwd
Lees hier de Franse vertaling door Pierre Geron.
