De troost van Bach en Mozart – Willy Verhegghe

DE TROOST VAN BACH EN MOZART

in memoriam voor de Ninoofse Corona- slachtoffers

 

Onzichtbaar maar genadeloos trefzeker,

sluipend cobragif dat de longen lam legt en

plots venijnig opduikt uit het onschuldig niets:

de tirannieke tandem Corona-Covid 19, al maanden

nergens welkom maar wel wereldwijd aanwezig.

 

De lente en zomer van dit horrorjaar liggen

loom bedolven onder de uitgestorven hitte

van de voorbije zon, op begraafplaatsen

de verwelkte bloemen van het virusleed,

zij die eenzaam door de dood zijn weggemaaid.

 

Behoedzaam schrijf ik mijn warmste woorden

op de hemelse muziek van het Requiem van Mozart,

de troostende klanken van Bachs Mattheus Passie,

zuiverende zalf op de dagelijkse wonden

van allen die gekwetst achterblijven.

 

 

Willie Verhegghe

Stadsdichter van Ninove

oktober 2020

Bus naar nergens – Peter Theunynck

BUS NAAR NERGENS

 

De straat is donker en mijn hart.

Een late bus verlicht mijn blik:

een kleine schouwburg in de grote stad.

 

Mensen zitten er in spaarzaam licht.

Eenzame spelers wachtend

op een teken om te bewegen.

 

Hun grijze zwijgen vult de scène.

Ze kijken door mij heen.

Ze lijken bij zichzelf binnen te kijken.

 

Ik wacht in een bloedplas van licht

in dat korte ogenblik dat alles rood is

en de bus naar nergens rijdt.

 

Er staat iemand achterin, iemand die mij ziet,

die mij herkent of niet? Iemand die haast

onmerkbaar naar mij lacht. Iemand

 

die traag de arm opheft, een mooie oude tak

waarvan de bladeren zacht trillen in de wind.

Iemand die wil zeggen: wees niet bang,

 

er wordt op mij gerekend voor het eten,

maak je niet druk om mij, straks kom ik

thuis en zit ik in een zetel.

 

Het licht wordt groen. De bus vertrekt.

De nacht neemt iemand in de armen.

De straat is donker en mijn hart is licht.

 

 

Peter Theunynck

Kort – Peter Theunynck

KORT

 

Ik was nog lang niet met je klaar,
mijn puzzel was niet uitgelegd, kijk maar,
een handvol stukken zit nog in de doos,
er zijn nog zwarte gaten in de tafel.

 

Ik had zo graag je kinderen hun kinderen
zien klimmen in de boomhutten van ons,
de vensters van hun ogen in het donker,
de witte rupsjes van hun vingers.

 

Ik had nog willen zwemmen
in een vuurwerk van gekleurde vissen,
mijn trouwring willen vinden in de goot,
de eikels in de oorlogskoffie ruiken.

 

Nog een keer proeven van het sneeuwland
van mijn vader, de poedersuiker op de wafels,
de weerlicht van de ijsvogel, de trage slagen
van de ooievaar en hoe je lachte toen.

 

Had ik nog kunnen zeggen dat je handen
in mijn haar als zomernachten kwamen,
je stem de solemio deken van mijn winters was.
Het was te kort. Een andere keer misschien.

 

Peter Theunynck

Voor S. – Max Greyson

Mevrouw S.  werd geboren in Boedapest op 23 oktober 1939 en overleed in Hoboken op 9 oktober 2020 aan de gevolgen van Covid-19. 

 

Ze was een bruisende vrouw, een dame met een ongelooflijke veerkracht. Ze hield het leven bij de teugels en niet omgekeerd, ze was zo iemand voor wie je graag dingen deed.

 

 

Voor S.

 

 

Zullen we reizen

door de nacht, met het licht van straatlantaarns

dat morsecode over onze handen werpt

 

Van grootstad naar grootstad

doorheen het continent dat jij als geen ander kent

de talen die je spreekt, alsof het mensen zijn

 

Zullen we uitrusten op de oevers van de Donau

waar jij je eerste woord en je eerste rok

 

Toen wereld nog in je vingers paste, het broeien begon

rond je bevende hart, je bleef de revolutie altijd voor

met mannen aan je voeten, geliefden aan je arm

 

Of plukken we citroenen in Göteborg

maken er limonade van, voor onderweg

naar het diepe Zuiden, het verre Oosten

en weer terug

 

Rijden we in het ritme van lijnen en punten

naar een meer gematigd klimaat

om uit te rusten aan de Schelde

 

De rode loper van lantaarns langs de weg

met wat goede wil en wat verbeeldingskracht

zijn deze strepen gebroken licht het vuur en de stilte

die je thuis hebben gebracht

 

Max Greyson

 

fonkelvonkend (voor L.B.) – Sylvie Marie

De heer L. B. werd geboren op 5 juni 1933 en overleed in het ziekenhuis te Gent op 30 oktober 2020 aan de ziekte COVID-19. Het was een harde werker. Zowel het ondernemen als het jagen zat hem in het bloed, kreeg en gaf hij door van vader op zoon. Hij was nog heel actief en bij de pinken en het was zijn wens om zowel fysiek als mentaal niet te moeten aftakelen.

 

 

fonkelvonkend

                voor L. B.

 

een jager jaagt, dus jaag je

op de wind, op momenten als dit,

geschikt om jezelf los te knopen, los

uit de oksel van de boom

 

je ledematen worden nerven

je huid bladmoes, je ruggengraat steel

je aders de aders van dit seizoen

 

heengaan leer je niet van vader op zoon,

je zoekt het uit, zelf en zeker, zoals

een noeste werker altijd doet

 

je doet het gewoon

je buiteltuimelt, cirkelkringelt, zonnezingt

in het fonkelvonkende vuurrood

waarin je bent verschoten

 

neen, je valt niet neer in deze aarde

je landt, kroont deze herfst

tot de mooiste in jaren

 

Sylvie Marie

 

 

ZONDER TITEL/Ik heb meer woorden dan jij (voor S.N.) – Lies Van Gasse

Mijnheer SN werd geboren op 12/11/1976  en overleed plots op 2/11/2020 in Ons Erf te Brugge  

 

ZONDER TITEL/Ik heb meer woorden dan jij

 

voor SN

 

 

Ik heb meer woorden dan jij,

maar jij weet beter waar ze voor dienen:

 

voor verende luchten,
voor de zachte wind op je gezicht,
voor de fladderende stemmen rondom.

 

Dit alles verzamel je in potjes
die op de rug van je hand balanceren,
van jou naar mij, van mij naar jou
behalve dan wat je verstopt.

 

Wat had ik graag één van mijn woorden
in zo’n potje gestoken, geruild

 

voor een schelp met een zeebries,
voor kindersnoetjes, plagerijen, handgeklap,
voor de omtrek van iets dat je dacht,

 

maar je keerde de zee in lucht
en het zand in water
waarin je onderging,
zo zorgeloos

 

en behendig je wereld in.

 

Lies Van Gasse

 

< / div > (voor M.V.D.M.) – Paul Bogaert

M. V. D. M. werd geboren in Brecht op 26 juni 1955 en overleed op 24 maart 2020 in Leuven.
Vader, frontenddeveloper, muzikant en knutselaar, veelzijdig, intelligent en getalenteerd.

(English version below)

 

</div>

 

Je hebt zoveel gereisd. Met

je tokkelende vingertoppen. Online, offline

naar alle hoeken van het Bijberoepengebergte, de Hobbyvalleien,

in de geur van metaalverf en contrabashars

 

langs jouw lievelingswegen. Als daar zijn:

de Korte Codestraat, het Pizzicatoplein, de Tangorivier,

via de Lange Concertinalaan naar de Grote T-Shirtmarkt

in het Moppendorp, al die fantastische Fantasysteden.

 

Je hebt zoveel gereisd. In je hoofd:

hoe het eruitzag, hoe het er zou uitzien,

hoe het klonk of moest klinken. Tot in

de Stilstandsteeg, eenrichtingsverkeer naar men zegt.

 

In de Wysiwyg-wijk staat je handel in snoep

voor de oren nu leeg. Niet langer wandelen

je vingers overal heen. Zoveel dingen

waaraan nog de laatste hand moet worden gelegd.

 

Paul Bogaert

 

Read More

Bloei – Sarah Michaux

 

Bloei

 

Nu longkruid woekert naast wilde hyacinten

staan we hier met haperende handen.

 

We hadden zo graag

je nog een keer aangeraakt

 

met de gloed van onze vingertoppen,

een zoen doen bloesemen op je huid,

 

vergeet-me-nietjes gewikkeld

tussen je laatste gedachten.

 

We zaaien zeelavendel, planten zwaardlelies

om je later terug te vinden in het paars van hun kroonblaadjes

 

en in alle kleuren van alle bloemen die je worden zal.

Herinneringen aan jou zullen bloeien, overal.

 

 

 

Sarah Michaux

Recept (voor M.D.B.) – Maarten Inghels

Mevrouw M.D.B. Werd geboren op 14 december 1937 te Nijlen en overleed in het AZ Sint-Elisabeth te Herentals aan ziekte Covid-19. Zij was een goedlachse dame, gehecht aan haar familie en de jaarlijkse wafelenbak met Allerheiligen.

 

RECEPT

 

Voor M.D.B.

 

Ik ben ervan overtuigd dat wie wafels weet te bakken

het recept van het leven kent

zoals M.D.B uit Bevel haar geheim beslag welwillend deelde.

 

Breng een liter melk van mededogen zorgzaam aan de kook

met honderddertig gram afgeroomde kennis

tot de eigenzinnigheid haar vetten onzichtbaar heeft vermengd.

 

Meng zeven gram grappen

met een kwartje kilo zelfrijzend zelfvertrouwen

en drie eetlepels hartstocht. Een snuif luiheid.

 

Kluts wie je liefhebt

een voor een onder het mengsel

tot het schuim je aan de lippen staat.

 

Optioneel: een blik weemoedige herinneringen op alcohol.

 

Huil kort boven de kom

je zoute spijt

maar vergeet snel waarom.

 

Dans drie pirouettes in de keuken

terwijl het gemis gistend rijst.

 

Maak het ijzer heet en brand je tong

aan het ongeduld van de tijd.

 

Maarten Inghels

Orfeo (voor F.G.) – Peter Theunynck

De heer F.G. werd geboren in Gent op 11 oktober 1938 en overleed in AZ Alma in Eeklo op 15 mei 2020. Hij was doctor in de klassieke filologie, toondichter en priester. Hij had een groot hart voor mensen.

 

ORFEO

 

Voor F.G.

 

Je spoorde naar het Vaticaan: daar moest je zijn

voor alles over god en de antieken.

Je kwam terug als mens, onhandig als altijd,

 

stak de fonduepan in brand en wakkerde

de honger aan van pukkels die in banken zaten.

Je wekte hen met de trompetten van Orfeo.

 

We hingen in die jaren alle heiligen aan het infuus.

Toch vond je psalm gans onverwacht de weg

naar dorpen die achter de boerenkreken lagen.

 

In kamers met te weinig vensters en te lege stoelen

gaf je gehoor aan stemmen die nooit zonlicht zagen.

Je brak je brood met hen, je dronk met hen een beker.

 

Niemand haalde meer uit halve woorden,

niemand viel zo weinig in de rede, niemand

bracht je zo behendig van het wrede naar de vrede.

 

Nu zijn ze hier om jou gekomen.

Er waren nieuwe tolken nodig boven.

In Rome zochten ze, in Eeklo hebben ze gevonden.

 

Peter Theunynck